dünyayı ilk keşfettiğim gündür gözlerinle karşılaştığım...

bir yaz mevsimiydi yakalandığım
ki; dudağında yolların çocuksu gülüşü vardı
rüzgarında o genç cömert koku ve
yeryüzünü okşayan
kutsal yanağın..

ülkemin avlusunda hasretin çağla tadıydı sende anımsadığım
kalbimde uyuyakalmış bir bahar adı...

renklerin içinde saklı bir gelinciksin elinden tuttuğum çocuk
sarılıp kokladıkça yaprakları kanayan kırmızı...

üstümüz başımız şiir oldu Tanrı’nın küçük kızı
üç gün boyunca...

koparmaya gelmez bu hayat sırrı
bizde kalsın...

aziz yavuzdoğan
13.7.2011, istanbul